Χόρευε ακίνητος ο φέγγος
Στρογγυλός
Μια ασημένια σφαίρα
Στον καθαρό μαβί ουρανό
Γλυκός γεμάτος
Υποσχέσεις μακρινές
Fake όπως όλες
Ελπίδες μαζεύτηκαν
Σαν πεταλουδίτσες
Στο φως
Έτοιμες να τσουρουφλιστούνε
Γενναίες και ανέλπιδες
Έσπασαν την παγωμένη σιωπή
Αυλοί αντήχησαν
Στα κουρασμένα ώτα
Σηκώθηκε το βλέμμα
Από την τέφρα γη
Ατένισε για λίγο
Την ελπίδα
Το φεγγαράκι σιωπηλό
Έλεγε χιλιάδες τραγωδίες
Έλαμψε για λίγο
Η πόλις η πικρή
Ένα χαμόγελο άνθισε στα χείλη
Μια νεραιδούλα
Της άλλαξε για λίγο
Την μορφή
Σκέπασε προσεκτικά
Όλη την ασχήμια
Και έγινε όλα ωραία
Για μια στιγμή
Και ύστερα ένα μαύρο σύννεφο
Ζηλιάρικο και φθονερό
Βύθισε το φέγγος
Μες στην μαυρίλα
Καθόλου δεν πτοήθηκε αυτό
Αδιάφορα αθόρυβα περήφανα
Self confidence
γεμάτο
Διέσχισε το νέφος
Νάτο πάλι εκεί ψηλά
Γυμνό καθάριο ελπιδοφόρο
χαμογελά σε όσους κοιτούν ψηλά
κλείνει το μάτι πονηρά
όλο και κάτι θε να γίνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου