αντάμωτη

αλλομίαν[1] η μοναχία[2] η αγνάραινα[3]

λασέν[4]   τη μοναξιά

αντάμωτοι[5]

ανταμώνουν

εις το προσφιλές park

stare τα δέντρα τα πουλιά

τους φλύαρους αδιάφορους ψιττακούς

there’ s no land

there’ s no  shoulder

να ξαποστάσει η σκέψη

ένα χέρι να κρατηθεί

ο άφωνος λόγος

μοναχικοί σταυροφόροι

χωρίς Αγίους ή μη τόπους

ατέρμονες άσκοπες περιπλανήσεις

έξω σε κοινή θέα

οι πληγές

χωρίς fake προσωπεία

συντροφικότητας

εξορκίζεται ο φόβος

σε μικροαστικά οικογενειακά

διαμερίσματα

σε αποξενωμένες συντροφιές

ανταπόκριτο χαιρέτισμα

βύθισμα

στην ηδεία αμφιλύκη 

στο μούχρωμα του βίου 

---

[1] άλλη μία φορά, πάλι

[2] απομόνωση, μοναξιά

[3] αγνάρης = αξιόλογος, εκλεκτός, αλλόκοτος, παράξενος

[4] λαχαίνω = συναντώ, τυγχάνω

[5] αντάμωτος = απροσάρμοστος