Ακόμα δεν φάνηκε
Ο αγαπημένος μου
Χάνεται ο ήλιος
Βαρύθυμα έρχεται
Το τεφρό δείλι
Κουρασμένοι οι ήχοι
Χαμηλώνουν
Γυμνή αλυκτά η συκιά
Η νύχτα μινυρίζει
Βουβές οθόνες
Μαράθηκαν τα λουλούδια
Στο βάζο
Ξίνισε το κρασί
Κρύωσε το φαΐ
Χλόμιασε το άσπρο τραπεζομάντηλο
Αγκάλιασε η σκόνη
Τα καλογυαλισμένα έπιπλα
Θάμπωσαν τα λαμπερά τζάμια
Εθελημένος εγκλεισμός
Ήρθε αργοκίνητη
και η Μις Χάβισαμ
Σιωπηλή
Απροσδιόριστο το μειδίαμα
Κράμα σαρκασμού
Αυτολύπησης
Χαιρέκακο
Πικρό
Θλιμμένο
Άπλωσε τα οστέινα
Δάκτυλα της
Βρόγχος
Βολεύτηκε στη θέση του
Εύθρυπτα Θρύμματα
Ατενίζοντας μαζί
Τον έρημο κενό κόσμο
Άηχη αφούκραση
Τα βήματα που δεν θα
ακουστούν
αλαλία[1]
Ξεχάστηκε απέμεινε
Σε άλλην αγκάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου