Εξάστρα

Μου χαμογέλασε ο Αυγερινός

Ξεπρόβαλε λαμπερός

Μες στην τρεμάμενη αυγούλα

Κυρίαρχος στον μισοκοιμισμένο

Ουρανό

τον στόλιζαν τα ανάλαφρα

μπαμπακένια

Ροζούλια συννεφάκια

Έπαιζαν χαρούμενα

Το γύρω γύρω όλοι

Καμαρωτός μοναχικός

Αχνοφώτιζε το αναποφάσιστο

Γαλήνιο πρωινό

Αμίλητη η πόλη

Το αεράκι μέτοικος

Σε άγνωστες χώρες

Τεμπέλικα τα στρουθία

Αλλάζουν πλευρό

Χαμογελά και η πονεμένη Ηώ

Αργοκυλούσαν  τα διάφανα δάκρυα

Από τα φύλλα

Θα έρθει ο ήλιος

Να τα σβήσει

Τώρα μου  ψιθυρίζει

Ο Αυγερινός

Σκορπίζει ελπίδες

Ευφροσύνη

Χαμόγελα γλυκά

Εξάστρα[1]

προσωρινή άνασσα

 

 

---

[1] εξάστρα =η πούλια, ο αυγερινός, άστρο πρώτου μεγέθους