ενυπνιαστής

Ο αγαπημένος γιος

Από πολυαγαπημένη μητέρα

Ιωσήφ

Γεμάτος χάρες

Εύμορφος, έξυπνος

Ελκυστικός

Ευφράδης

Άνθιζε λουλούδι

Μέσα σε αφοσιωμένα χέρια

Ο μοναδικός

Δυνατό στήριγμα η αγάπη

Το πάθος των γονιών

Ασυγκράτητο

Το φως των γηρατειών

Ο Ιωσήφ με τα αλαζονικά

Ονείρατα

Τον ποικίλο χιτώνα

Ου προσέσχε ο Ιακώβ

Τους εργατικούς γιους  

Της Λείας με τους ασθενικούς οφθαλμούς

Της παραγκωνισμένης

Καρπούς  εύφορης μήτρας

Όλη η αγάπη η προσοχή

Στην γλυκιά Ραχήλ

Και στα τέκνα αυτής

ἰδόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ὅτι αὐτὸν ὁ πατὴρ φιλεῖ ἐκ πάντων τῶν υἱῶν αὐτοῦ, ἐμίσησαν αὐτὸν καὶ οὐκ ἠδύναντο λαλεῖν αὐτῷ οὐδὲν εἰρηνικόν.

Φάνηκε από μακριά

Με τον ωραίο του χιτώνα

Αμέριμνος ο ενυπνιαστής

Βρέθηκε γυμνός

Σε βαθύ λάκκο

Χωρίς νερό και φαγητό

Άκουγε τους αδελφούς του

Να σχεδιάζουν το χαμό του

Καθώς αμετανόητοι έπιναν

Και έτρωγαν

Πωλήθηκε η σάρκα και το αίμα

Αντί είκοσι χρυσών

Δούλος

Ο ματωμένος ο ποικίλος χιτώνας

Δόθηκε στον πατέρα

Ωδύρετο ο Ιακώβ

Του Ιωσήφ την στέρηση

Λαμπρός ήλιος ανέτειλε  στην  Αίγυπτο