ωδίνα[1]
Που τον πλακώνουν
συμφορές και βάσανα κι ανάγκες
Στρατός εργατικός
Πλήθος πειθαρχικό
Σε γραμμές
Χωρίς φανερούς αρχηγούς
Αγαστή συνεργασία
Από την ανατολή μέχρι την δύση
Μαύρισαν γέμισαν την βεράντα
Χαρούμενα για την άφθονη τροφή
Σκουπίδια σε αναμονή
Ανακύκλωση
Ανέλπιστα κοντά
Τρέχουν ασταμάτητα
Γεμίζουν τις αθέατες αποθήκες
Θα έχουν άφθονη τροφή
Για τις σκληρές ημέρες
Αφήνονται να ζήσουν
Ανεξάρτητα συντρόφια
Όταν περιορίζονται στο μπαλκόνι
Unfortunately
Η σκούπα τάραξε
Παρέσυρε σκόρπισε
Τον εργατικό λαό
Ακολούθησε
Το τελειωτικό κτύπημα
Απόνερα από το πότισμα
Πλημμύρα
Σκληρός ανελέητος θεός
Γένηκα για τα φτωχά ακάματα μερμήγκια
Αθέλητος έλεγχος πληθυσμών
But να τα πάλι επανέρχονται
Ατσάλινα αμίλητα σταθερά
Αδάκρυτα
Συνεχίζουν ατρόμητα
Όσα απόμειναν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου