Lonesome

 

Lonesome[1]

Κοιτά τις μέρες που περνούν

Κενές

Στο άθλιο σπιτικό της

Στην άκρη του κόσμου

Του κακού

Πίσω από παραθύρια  άθραυστα

Η νιότη μέσα της σκιρτά

Την πολεμά ο άσπλαχνος χρόνος

Το σώμα σάρκα άφθονη

Που τριγυρίζει ο πόνος

Θέλει να ζήσει

Να βρεθεί

Στο μάτι του κυκλώνα

Πρώτη να σύρει το χορό

Που σπαρταρά εντός της

Αυτό το δύστυχο κορμί

Πως λαχταρά να λικνιστεί

Μια μπαλαρίνα ζηλευτή

Άξια για Μπολσόι

Στέκει μονάχο στην γωνιά

Με όνειρα γεμάτο

Τέτοια δεν της άξιζε ζωή

Τόσο μακριά από όλα

Που είναι ο πρίγκιπας

Ο καλός

Εκείνο το ζεστό σπιτικό

Που ευωδιάζει

Κουλούρια φαγητό

ζεστά

για τα παιδιά

Οι φίλοι οι συγγενείς

Οι καλοί γειτόνοι 

Τα πήρε όλα η ζωή

Χωρίς να της τα δώσει

Της άφησε

Τα άδεια χέρια

Που σφήνωσε ένα δακτυλίδι φτωχικό

Χαλκάς βρόχος

Δώρο χαμένου πρίγκιπα περαστικού

Και όνειρα άπειρα σαθρά

Που ξεψυχούν εντός της

 

 

---

[1] θλιμμένος λόγω μοναξιάς