παραμέθυγμαν

Άραγε νοιώθει

Την ίδια ερημίαν

Αζέστατη[1] η ανάσα

Ο νους ακυβέρνητος

Άλογος τριγυρνά

Γλυκό κρασί

Η άπιστη οπτασία

Σκορπά ευφροσύνη

Ιλαρή μέθη

Εξ αποστάσεως

Ελκτική δύναμη

Νέφος χαράς

Δυνατό νάμα

παραμέθυγμαν[2]

Χτυπά η θλίψη

Η ματαίωση

Στον ακρογωνιαίο λίθο

Της ύπαρξης

Εσχατιάν του πόνου  

Ακάματο εκκρεμές

Αν δεν υπήρχε η θλίψη

Θα έπρεπε να την εφεύρουμε

Κινούμενη άμμος

Ανεπαίσθητα βυθίζεσαι

Ήσυχα χάνεσαι

Παράδοση αμαχητί

---

[1] αζέστατος = ψυχρός, κρύος

[2] παραμέθυγμαν = υπερβολική μέθη