Αναζητώντας τον ήλιο
Στα σκιασμένα μονοπάτια
Της Ζαχαρίτσας
Περίπατος
Ξεσκισμένα τα μονοπάτια
χάσκουν τα πέτρινα
σπλάγχνα
παρασύρθηκε το χωμάτινο
make up
ξεγελασμένα άνθισαν
άμυαλες μαργαριτούλες
τα κίτρινα ανθάκια
χορεύουν
αρχιτεκτόνισσες οι κάμπιες
έφτιαξαν τα ασφαλή καταφύγια
Powerless υπομένουν τα
πευκάκια
χαμόγελα στους σπάνιους
διαβάτες με
τα προσφιλή
κατοικίδια
συνομιλίες των πετεινών του ουρανού
διακόπτονται
παιδικές φωνές
θερμός χαιρετισμός
στο κοριτσάκι με το σκυλάκι
απόστρεψε το πρόσωπο του
βάδισε σοβαρό το δρόμο του
αφοσιωμένο στο παιχνιδιάρικο pet
φάνηκε στην στροφή η συνοδεία
καλησπέρισμα
απτόητες συνέχισαν την κουβέντα
μαμά και μικρό παιδί
το άκρον άωτο της αγένειας
αόρατη
έτσι μαθαίνουν καλούς τρόπους
οι μικροαστικές μαμάδες στα
νεαρά βλαστάρια
θλίψη
για μη αναμενόμενη συμπεριφορά
άραγε το ασυνήθιστο
μοναχικού περιπάτου
στα μη απάτητα όρη
η εμφάνιση
η έλλειψη χρόνου, άγχος
ακολουθώντας την συμβουλή
μην ομιλείτε σε αλόξενους[1]
αναζητώντας τα ποταπά
αίτια
της περιφρόνησης
ανόητο ασυμμάζευτο πίκραιμαν[2]
why?
Μέχρι πότε η συμπεριφορά των άλλων
Δικαιολογημένη και μη
Θα επηρεάζει το άστατο θυμικό
Χαλιναγωγήθηκε η ορμή
Για νουθεσία
Δεν υπάρχει καιρός
Για καλησπέρες
Μπουγάδες, σίδερο,
Σφουγγάρισμα, κατσαρόλες,
Πιάτα,
Αγχωμένοι περίπατοι
Σύγχρονος ασυνειδοποίητος
τιλισίμιν[3]
παραμυθία
χαμόγελο στην μικρή ανεμώνα
ψηλά το βλέμμα
στον αχνογάλανο ουρανό
καληνύχτα στο ήλιο που σβήνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου