13/12/15

άψιμον




Όμορφα καίγονταν
τα κλαδιά
πορτοκαλιές  φλογίτσες
σε τρελό χορό
αφήνονταν στο χάδι του ανέμου
πάσχιζαν να φτάσουν
τον γαλανό ουρανό
φοβερές ατρόμητες
για λίγο
ξεψύχαγαν ανήμπορες
ο ήχος της φωτιάς
τα πράσινα φύλλα
αφέθηκαν transform
πορφυρά άυλα
απλησίαστα πύρωμαν
μαύρα κούτσουρα
γκρίζες στάχτες
στους πέντε ανέμους
φωτιά στην πίκρα
στην ερημίαν
στην απόγνωση
να καούν  όπως καίγονται
τα αθώα κλαδιά
να σκορπιστούν στάχτη
αμάζευτη στους γαλανούς
αιθέρες
η φωτιά της αγάπης
ας ζεσταίνει τις κρύες
χειμωνιάτικες μέρες
τα όμορφα χρώματα
ας τρεμοπαίζουν
ας κατακτήσουν
τη θολή ματιά
ας χορέψουν
τα κουρασμένα κορμιά
like άψιμον[1]



[1] άψιμον = φωτιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου