13 Δεκεμβρίου 2015

άψιμον




Όμορφα καίγονταν
τα κλαδιά
πορτοκαλιές  φλογίτσες
σε τρελό χορό
αφήνονταν στο χάδι του ανέμου
πάσχιζαν να φτάσουν
τον γαλανό ουρανό
φοβερές ατρόμητες
για λίγο
ξεψύχαγαν ανήμπορες
ο ήχος της φωτιάς
τα πράσινα φύλλα
αφέθηκαν transform
πορφυρά άυλα
απλησίαστα πύρωμαν
μαύρα κούτσουρα
γκρίζες στάχτες
στους πέντε ανέμους
φωτιά στην πίκρα
στην ερημίαν
στην απόγνωση
να καούν  όπως καίγονται
τα αθώα κλαδιά
να σκορπιστούν στάχτη
αμάζευτη στους γαλανούς
αιθέρες
η φωτιά της αγάπης
ας ζεσταίνει τις κρύες
χειμωνιάτικες μέρες
τα όμορφα χρώματα
ας τρεμοπαίζουν
ας κατακτήσουν
τη θολή ματιά
ας χορέψουν
τα κουρασμένα κορμιά
like άψιμον[1]



[1] άψιμον = φωτιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου