Φευγάτα αμαρτήματα

Πέρασε και αυτή η Αποκριά

Ήσυχα πολιτισμένα

Το ζώον υποταγμένο

Τα αταβιστικά ένστικτα

Αλυσοδεμένα

Αμνός φοβισμένος η λαγνεία

Ντυμένη αθωότητα

Γιορτάζει τη Σαρακοστή

Πρώιμα

Λούφαξε σε μυστική γωνιά

Αθόρυβη αμίλητη

Υπάκουη σκύλα

Gula  ευπρεπής

Αν και λίγο εκτρέπεται

Πάντα στα ευρέα φυσιολογικά όρια

Κι λαβωτίσαμε[1]

Καθαρά μαχαιροπήρουνα

Πλυμένα πιάτα

Καθώς πρέπει

Σεμνοί

Η οργή ατμοί σε ερμητικά

Κλεισμένες

κοχλάζουσες χύτρες

όλα υπό έλεγχο

η θεία μανία εξόριστη

έγκλειστη

σε καλά φυλαγμένα κελιά

νευρόσπαστα καλά κουρδισμένα

υποχείρια της θλιβερής θλίψης

έρχεται η μελανή άνοιξη

μειδίαμα

χαμογέλασμαν[2] αθέλητο

 

---

[1] λαβωτίζω = τρώω λαίμαργα από την χύτρα

[2] χαμογέλασμαν = χαμόγελο