Φιλτροκατάδεσμος

Ελαφροΐσκιωτη ψυχή

Αστήριχτα στηρίγματα γυρεύει

Άσπλαχνος οίστρος η ελπίδα

Αδιάκοπα αποτρέχει

Κατάδεσμος ισχυρός

πισώγκονα δεμένη

καρφιά πελώρια

στο άμοιρο το σώμα

ο νους η ύπαρξη

έντομο καθηλωμένο

πείραμα αβοήθητο

ανωχαλία[1]

πικρό φαΐ

ξύδι το νερό

καμιά λαχτάρα

φευγάτος ο ύπνος ο γλυκύς

κορμί χωρίς οστούδια

By accident

Δεμένη

Σε αλλότριο

Κατάδεσμο

Ποιος την  έδεσε

Παιχνίδι βαριεστημένων θεών

Παιχνίδι αφηρημένων

Πλανάται η ψυχή αλλόφρων

Σε ανώφελη άλογη θλίψη

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έδεναν την ψυχή  πώς να μην προσέξω.

 

---

[1] ανωχαλία = αδυναμία