Τικ τακ

Ήρθε πάλι απροσκάλεστη

Ανεπιθύμητη

Σιωπηλή η θλίψη

Καμιά παραβίαση

Σαν να κατοικούσε πάντα εδώ

Κοιτάζει με τα χαμένα μάτια της

Κάπου μακριά

Απορροφώντας αφειδώς

Ευγενικά τη θέληση

Βάρυνε το κορμί

Οι κινήσεις αργές

Δύσκολες

Έγειρε κουρασμένος ο νους

Βουβό απροσδιόριστο παράπονο

Θα πρέπει να κουρδιστεί

Το παλιό ρολόι

Να αρχίσει να δουλεύει

Ίδια  μονότονα επαναλαμβανόμενα

Τικ τακ