Αχ! Ξελογιάστρα άνοιξη
Απομακρύνεσαι πάντα
Χορεύοντας χαμογελώντας
Ελαφροπερπατούσα
Αέρινη, χρωματιστή,
Έμμορφος ζηλευτή
Άπιαστη, άπιστη,
Αθώα, ελπιδοφόρα
Ήρθε η Άνοιξη
ολάνθιστη
έστρωσε το σαγηνευτικό
χιλιοπλούμιστο χαλί της
με περισσή φροντίδα
καρφώνει ένα ένα
τα εκμαυλιστικά άνθη της
στα ολόγυμνα χειμωνιάτικα κλαδιά
το πράσινο πιο πράσινο
λάμπει φωτεινό
τα ντροπαλά ταπεινά άνθη
υπέροχα στολίδια
διαχέεται η ανοιξέα[1]
κατατροπώνει αβίαστα
στις αστικές οσμές
οι χρυσαφένιες καλέντουλες
καμαρωτές στέλνουν μηνύματα
στα μακρινά ηλιοτρόπια
φλύαρες παρέες οι Sinapis
συνηθισμένες
υπέροχες
τραγουδούν την τρελιάρα
Άνοιξη
ο χουλιέν ήλος
απλώνει
τη νωχελική αγκαλιά
του
ἐπὶ πονηρών καὶ ἀγαθών
να
λιώσει λίγο την ματαιότητα
αγαπημένες
υπέροχες αμυγδαλιές
εκθέτουν
θαρρετά αθώα
τους
αυτόστειρους θελκτικούς ύπερους
στα
υπερκινητικά υποτιμημένα insects
Η
πρωτάνοιξη άπιαστη, άπληστη
Γενναιόδωρη,
τιτιβίζει
Χορεύοντας
τον οργιαστικό
Ξέφρενο
χορό της
Ανθίζει
αθέλητα το γλυκόπικρο
Μειδίαμα
Ξεχειλίζουν
ακυβέρνητες ουτοπικές
Ελπίδες
θεριεύουν
Λικνίζεται
με χάρη η ζωή
Έμορφος
ελκυστική
Έφρονος,
καλογέλαστη
Αναβρύζει
η ανέστια αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου