Εαρινές διαμάχες

σε κατάθλιψη και η πρωτάνοιξη[1]

κλαίει ασταμάτητα

τα πουλάκια σώπασαν

ανάμεσα στα αναφιλητά της

φοβερές κραυγές

σκοτείνιασε η μέρα

τα δάκρυα της ξεπλένουν

τα γριντζουριασμένα[2] πεζοδρόμια

αρωγός στους κατά τόπους Δήμους

υπέρβαρα δύσθυμα  τα λιβόπα[3]

ενώθηκαν να πολεμήσουν

τον κραταιό ήλιο

σιωπηλός απομακρύνθηκε 

 

πολεμά ο γερο Χειμώνας

την νεαρή ξένοιαστη Άνοιξη

επιθυμεί να συνθλίψει τα αέρινα

χαρωπά φτερά της

σπαράζει αυτή

πέφτουν τα λουλουδιασμένα

στολίδια της σκορπίζουν

στην σκυθρωπή πλάση

βρώμικα ρυάκια τα παρασέρνουν

χάνονται στους βδελυρούς υπονόμους

άλλα τεντώνουν

τα χαριτωμένα κεφαλάκια τους

να δεχθούν την ορμητική βροχή

να φύγει η σκόνη της πόλης

 

σε λίγο η Άνοιξη βγάζει

κοροϊδευτικά την ροδαλή γλωσσίτσα της

της έστειλε SMS  ο καλός ήλιος

έρχεται

θα αρχίσει πάλι

τους τρελούς χορούς της

θα σκορπίσει αφειδώς

τα γλυκά μειδιάματα

άχρηστο φουστάνι η tristesse

Go home immediately

 

---

[1] πρωτάνοιξη = ο μήνας Μάρτιος

[2] γριντζούρι = πράγμα καταλερωμένο

[3] λιβόπον = συννεφάκι