Κυκλοθυμικός ο κλαψομάρτης
Έσπειρε την μελαγχολία του
Μυξοκλαίει η πλάση
Παλεύει ο γερο χειμώνας
Για την κυριαρχία
Άπονα όπως πάντα τα τέκνα
Εκτοπίζουν άκαρδα
Τον πατέρα
Αγωνίζεται μάταια ο πατριάρχης
Να παραμείνει ζωντανός
Θεριεύει το κρύο
Ο αέρας παιδεύει
τα φρεσκοφυλλωμένα κλαδία
Το κορμί αναζητεί την θαλπωρή
Άλλου σώματος
Κρύο καιρός για δύο
Μπερδεύτηκαν εαρινές
με φθινοπωρινές μελαγχολίες
ήσυχα
υποτονικά Σαββατοκέρακα[2]
νεκρή η πόλη
έσβησε η βροχή τους ήχους
άραγε που να βρίσκεσαι
Are you
thinking of me?
ζεστό υπόστρωμα
αναμέν[3]
σε
εις μάτην
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου