εύκαιρη εγκαλέα

ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.

Κεράκι που λιώνει

Χιόνι σε ζεστές παλάμες

Εύπλαστος πηλός

Η αγάπη ακυβέρνητη

Αστόχαστη, άδολη,

Ανιδιοτελής

 

Παραμέρισε άλλη μια φορά

Την σοφή λογική

Την κατατρόπωσε χωρίς μάχη

Κατέρρευσαν οι ακλόνητες

Σωστές αποφάσεις

Αφέθηκε στη αγάπη 

 

Σαρακιασμένη βαρκούλα

Σε αντάρα

Ήθελε η αγάπη

Να απλώσει τις τρυφερές φτερούγες

Να αγκαλιάσει

Να νανουρίσει

Να ταχταρίσει

Παντοδύναμη να διώξει

Όλα τα κακά, όλα τα άσχημα

Ευωδιαστό λιμάνι

Να ψιθυρίσει

Κοντά στο αυτί

Όλα τα στοργικά λογάκια

Της  μάνας στο άσωτο παιδί

Που δεν επιστρέφει

 «Κράτησε τὰ ὄνειρά σου· οἱ συνετοὶ δὲν ἔχουν ἔτσι ὡραῖα σὰν τοὺς τρελούς!»

Empty spaces,

Empty rooms, 

εύκαιρη[1] εγκαλέα[2]

 

---

[1] εύκαιρος = άδειος, κενός, ασυλλόγιστος, απερίσκεπτος

[2] εγκαλέα = αγκαλιά