Πάγγελη

Βλέπω από μακριά

τη φωτεινή ζωή σου

την μικροαστικά  κεκοσμημένη

δεν τολμώ να εισέλθω

εν αυτή,

 

τείνε το χέρι σου

λάμπρυνε τα ενδύματα μου

εσύ που σκορπίζεις φως

και σώσον με

δεν  λεψ[1] την άφατη αγάπη

της ψυχής μου 

 

κουράστηκα να ζω

στο σκότος

στην ψευδαίσθηση

στην ίδια μοιραία χαρά, χαμένη

but maybe I know perfectly

that you  are a beautiful  dream

and when the clock hit middle night

magic will disappear   

and only ash remains

πάγγελη[2]

---

[1] λέπω = βλέπω

[2] πάγγελος = καταγέλαστος, εμπαιγμός, κοροϊδία, απάτη, εμπόδιο