My poor ιβίσκος
Ακλόνητος στέκει
Με όλους τους καιρούς
Σιγοκουβεντιάζοντας
με τον ήλιο
Περνά η ζωή
Υποτυπώδη φροντίδα
Ξερό πενιχρό χώμα
Στην ίδια γλάστρα
Απλώνει άφοβα τα
Άνυδρα ροζιασμένα κλαδιά
Συνεχίζει απτόητος
Γεμίζει φύλλα
Οικοσυστήματα στις λαίμαργες
Επίμονες μελίγκρες
Κατασκηνώνουν τα φλύαρα σπουργίτια
Οι απασάρευτοι κότσυφες
Ψάχνουν για τον άρτο
τους
Προσφέρει τα άλικα άνθη του
Τους υπέροχους βαθύς ύπερους
Πηγές αισιοδοξίας ελπίδας
Στην ανερμάτιστη μοναχική πόλη
Βίοι παράλληλοι
Επιμένοντας αυτός αισιόδοξα
να ανθίζει
αγαπημένο μου σιωπηλό συντρόφι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου