Βρέχει
Τα πουλάκια σώπασαν
Που καταφεύγουν άραγε
Θα κρυολογήσουν
Ακούμε μαζί το μουρμουρητό
Της ανοιξιάτικης βροχής
Ήθελα να ήσουν εδώ
Άθελα πάλι έρχεσαι
Γαλήνιος διακριτικός
Και επίμονος
Νοστάλγησα το untouched
κορμί
Το σιγανό τρυφερό
υποδόριο λίπος
αφήνεται
Στρώμα στοργής
Το σώμα που ωριμάζει
Τον καημό για όσα ονειρεύτηκε
Το άσχετο κουβεντολόι
Επιμένει η βροχή
Σκορπά φθινοπωρινή θλίψη
Άραγε where re you?
Are you
thinking desperately for me?
φύλλο σε βρόχινο ποτάμι
σε παρέσυρε σε απομάκρυνε
η ζωή μακριά σε άλλες
άγνωστες γειτονιές
καθαρίζει η βροχή
την αιθάλη που άσπλαχνα
επικάθεται στα τρυφερά φύλλα
σταθερή αμετακίνητη
στους τοίχους των γερασμένων
σπιτιών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου