Ta σκληρά σου χέρια
Περιβάλλουν με δύναμη
Τα εύσαρκα
Μήλα των εσπερίδων
Ξέχασαν να μεγαλώσουν
Ορθά νεανικά λαίμαργα
Το σώμα στο δροσερό
Αεράτο πρωινό
Φως λάμπει
Γεμάτο προσδοκία
Πεινασμένο τεντώνεται
Αποζητά
Το μακρινό ανέφικτο χάδι
Η ζωή σπαρταρά ελπίζει
Δεν παραδίδεται
Παλεύει με νύχια και με δόντια
Για το όνειρο
Νεότατη εμπρός στην αιωνιότητα
Φαντάζεται ελπίζει λαχταρά
το Εύγεστο καθαρό νερό
στις άδειες χούφτες
Να ξεδιψάσει
Να αισθανθεί
Να ζήσει
Βύθισμα στη ανύπαρχτη χαρά
Αθέλητα γλυκόπικρα
Μειδιάματα
Απλώνεται η ευωδία της ελπίδας
Ευφροσύνη ανταμώνει
Την αδύναμη ευθυμία
Το ανύπαρχτο μετουσιώνεται
σε υπαρκτό
Δημιουργία από την ανυπαρξία
Χαμόγελα στο τίποτα
Εξωπαίρουμαι [1]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου