Nostalgia

Ήσυχη βραδιά

Η πόλη αποσύρεται

Λίγα στρουθία ξενυχτούν

Το φεγγάρι ράθυμο

Η νύχτα κάτι ψάχνει

Το καλοκαίρι βιαστικό έρχεται

Τα φυτά στις γλάστρες σιγοκουβεντιάζουν

To σώμα παραδίνεται

Η ψυχή ανήσυχη

 

Η εικόνα αθόρυβα

Εμφανίστηκε

Απωθημένη

Θεωρητικά ξεπερασμένη

Nostalgia

Δραπέτευσε 

Οριστικά αψυχωμένο[1]

Χαμένο

Ένα γιατί αργοσάλεψε

Πνίγηκε ύστερα

εν τη γενέσει

ταχιά

τα remains σαρώθηκαν

ποχώθηκαν[2] στα έγκατα

Again

τις πταιει

τι φταίει

ανόητα ανώφελα λημόσυνα[3]

---

[1] αψυχωμένος = νεκρός

[2] ποχώνω = χώνω από κάτω, θάβω

[3] λημόσυνον = μνημόσυνο