πιστό συντρόφι

 

Κουβαλάει και αυτός

Όλη την θλίψη

Το κεφάλι σκυφτό

Δεν βλέπει το γαλανό ουρανό

Το μπλε που αγαλλιάζει την ψυχή

Τα τροφαντά λευκά συννεφάκια

αεικίνητα παιχνιδιάρικα 

Όλη την Αθήνα που απλώνει

Αδιάντροπα αδιάφορα την πέτρινη

Καρδιά της

Βυθισμένος στις πικρές σκέψεις του

Κλείσανε όλα

Μόνο τον ήχο της φωνής του

Ακούει

Στο έρημο σπίτι

Ανοίγει την άμυαλη TV

Να σκοτώσει

Την νεκρική σιγή

Έφυγαν όλοι

Είχε τακτοποιήσει την ζωή του

Πρωινός καφές στο καφενείο

Συζητήσεις διαφωνίες

Έτρωγε στην ταβέρνα της γειτονιάς

Πήγαινε στην εκκλησία

Και κάπου κάπου έβλεπε

Παιδιά και εγγόνια

Συναντήσεις με παλιούς συναδέλφους

Σε άλλες γειτονιές

Αποκλεισμένος φυλακισμένος

Αόρατος

Έγιναν τα εγγόνια του

Από φευγαλέα χαρά

Φόβος και τρόμος

Εικόνες αποκάλυψης

Πεθαίνει μόνος σε εντατικές

Εξωγήινοι

Κάποιος τον περιμένει

Σταθερά ακούραστα

Αμίλητος σίγουρος

Στέκεται φοβερός παραστάτης

Σκύβει το κεφάλι

Να μην βλέπει

Το πιστό συντρόφι