14/1/21

Κλώσιμον



Κλώσιμον[1]

Ζωντάνεψαν οι αυλές

Ξύπνησαν από την χειμέρια νάρκη

Πλημμύρισαν  από παιδιά

Αντήχησαν οι χαρούμενες φωνές

Ασταμάτητα τιτιβίσματα

Ιαχές ελευθερίας

Ομαδικά παιχνίδια

Κάτω από το προστατευτικό

Γαλάζιο ουρανό

Ο ήλιος τα αγκαλιάζει

Τους δίνει γενναιόδωρα

όλη την θαλπωρή του

Κυνηγητά πόλεμοι

η ελευθερία απλώνει  

Τα ξένοιαστα φτερά της 

Χαμογελούν οι γειτονιές

Οι διαβάτες κοντοστέκονται

Θα έμεναν με τις ώρες

Να βλέπουν τα παιχνίδια

Των παιδιών

Να ακούν την φασαριόζικη συναυλία

Αθέλητα μειδιούν

Κουβαλούν για λίγο

Το χαμόγελο τους

Παίρνουν μαζί τους

Τις φωνές και τα παιχνίδια

Ελπίζουν μέχρι την γωνία

Οι δασκάλες μασκοφορεμένες 

άγρυπνα

Τα παρακολουθούν

Άθελα υπολογίζουν

Το ιϊκό φορτίο

Τα άπειρα σταγονίδια

Που εκπέμπονται

Ξέφρενα

Προς σ όλες τις κατευθύνσεις

τις σκυθρωπές αίθουσες

πίσω τους οι οθόνες

ta mute kai ta unmute

με ακούτε

με πέταξε έξω

δεν ακούω

τα νήπια που κοιμούνται

γονείς αγχωμένοι

άγρυπνοι φρουροί

εν μέσω της νυκτός

γονείς και δάσκαλοι

χρήστες laptop tablets

mobile phone  

φωνές

κυρία να πάω τουαλέτα

κυρία θέλω νερό

και άπειροι κριτές

παρουσιάστριες at last

το μη χείρον βέλτιστο

αδύνατο

να αξιολογήσουν

But at the moment

ο ήλιος είναι εδώ

μας ζεσταίνει όλους

τα γέλια οι φωνές των παιδιών

βάλσαμο

στις τρομαγμένες μας ψυχές

 

 



[1] κλώσιμο(ν) =γνέσιμο, περιστροφή, επιστροφή

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου