ονέρ’τα

κάντε υπομονή

ο ουρανός γαλανός

ευχάριστο το κρύο

ο ήλιος έσβησε

τα μύρια

χριστουγεννιάτικα φωτάκια

ησυχία στην γειτονιά

τίποτα δεν ακούγεται

σώπασαν τα πουλάκια

οι μαθητές λούφαξαν

τα τροχοφόρα εξαφανίστηκαν

οι γάτες ηρέμησαν

τα σκυλιά της γειτονιάς

χουζουρεύουν 

κοιμάται η πόλις

κουρασμένη περιμένει τις γιορτές

άνθισε το μικρό

Morning glory  

ξεπρόβαλε μινιατούρα

λεπτή κομψή

άφοβη

ξεπροβάλλουν αθέλητα χαμόγελα

βαριεστημένα τα φυτά

αθόρυβα

ακρίδες κυκλοφορούν

διακριτικά

απρόσκλητες

λαίμαργες τσακίζουν

τα ωχρά φυλλαράκια

νωθρότητα

οκνώ

ανόητα

day dreams

χορεύουν ακούραστα

εμμονικά

να κλείσω τα νυσταγμένα

μάτια

να με παρασύρει

ο Μορφέας στην απατηλή χώρα του

σε ανάλαφρα ευχάριστα ονείρατα

ονέρ’τα[1]

με παραμυθένιο happy end

---

[1] ονέρ’τα, τα: τα όνειρα.