13/3/15

Αστραπιαίος Νόστος




Νόστος
Επανέρχομαι στην Άνοιξη
Βυθίζομαι στις
Αισιόδοξες εικόνες της
Παρατηρώ τα λιλιπούτεια άνθη
Αθέατα στις βιαστικές πατούσες
Χάρμα οφθαλμών
Παρέες χαρωπές
Χαλάκια
Σκορπούν δέος
Ιεροσυλία να τα πατήσεις
Ίδιος καημός
Αθέλητος αναδύεται
Σιγανό παράπονο
Ποτέ δεν θα γείρουμε
Μαζί στο βελούδινο
Στρώμα
Τα σώματα μας
Δεν χαθούν
Στις orange  καλέντουλες
Ποτέ το αίμα χείμαρρος
Που διογκώνεται
Τα παρασύρει όλα
Ψυχρά κυλά
Στα υποταγμένα αθηρωματικά αγγεία
Ο γαλάζιος ουρανός
Δεν θα μας αγκαλιάσει
Τα eyes μας
Δεν θα ακολουθήσουν
Τα άτακτα μπαμπακένια
Συννεφάκια
Δεν θα δούμε
Τις χαρούμενες αμυγδαλιές
Να φυλλώνουν
Το αερόπον δεν θα μας
Στολίσει
Με τα φευγάτα πέταλα
Τα ουρανοπούλλια[1] δεν θα
Τραγουδήσουν για μας
Οι βούμπουρες[2] δεν θα ζαλίσουν 
Τα ωτία[3] μας
Καμία καντζιμίτρα[4] δεν θα
Πορπατίσει[5] στα αφημένα σώματα
Τα μουμουλόπα[6] δεν θα χορέψουν
Βακχικούς ακυβέρνητους χορούς
Αδιάφορα ψυχρά
Θα απομακρύνω
Τη βιαστική άνευρη οπτασία σου


[1] ουρανοπούλλι = πουλί που πετάει κατ’ αντίθεση προς τα μη πετούμενα οικόσιτα

[2] βούμπουρος = είδος πετούμενου εντόμου που παράγει βοή

[3] ωτί(ν) = αφτί

[4] καντζιμίτρα =έντομο

[5] πορπατώ = περπατώ

[6] μουμουλόπον =διάφορα είδη εντόμων, άνθρωπος άκακος, φιλήσυχος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου