Καλά τα λέει όλα
Δεν μας λέει
Τι να κάνουμε
Για να μην είμαστε μικροαστοί
Για να έχει νόημα η ζωή
Που βρίσκεται η ευτυχία
Στην κύρια με το σκυλάκι;
Για την αγάπη;
Γάμος ή εργένης
Υπάλληλος ή μουζίκος
Μπορούμε να είμαστε
Αληθινοί διανοούμενοι
Ζούμε βέβαια στην
Ηλιόλουστη μυρωμένη
Ελλάδα
Θα μπορούσαμε άραγε
Να αρνιόμαστε
Τον βρώμικο λιγδιάρη
Πενιχρό μισθό
Να απλώναμε τα πίσκα χέρια
Για ένα καπίκι
Να υπερυψωνόμαστε
Πάνω από τα εγκόσμια
Υπεράνω πείνας, σάρκας
Εξουσίας
Αναζήτηση αποδοχής
Αδιάφορων ξένων συμπολιτών
Ποιο είναι το καλούπι
Του καλού και χρηστού πολίτη
Του ώριμου ανθρώπου
Που θα βρούμε
Την πραγματική καθαρή αγάπη
Πως θα εξασφαλίσουμε τις βιοτικές ανάγκες
Χωρίς να μολυνθούμε
Πως γίνεσαι πνευματικός άνθρωπος
Καλύτερα να βουλώσουμε τα αυτιά μας
Στο υποφερτό πόνο των άλλων
Να κλείσουμε τα μάτια
Στην ολοφάνερη κοινωνική αδικία
Ας συνεχίζουμε να διαβάζουμε
Τσέχοφ, να βλέπουμε
Θέατρο να συζητάμε
Να ενεργούμε επί χάρτου
Να ταυτιζόμαστε με ήρωες
Ας λουφάζουμε στη γωνιά
Με ένα εσπρέσσο
Ή καλύτερα με ποτήρι
άκρατου οίνου
Ας ενημερώσουμε τους πάντες
Να μας συμπαρασταθούν
Για το εναπομείναν αγκαθάκι
που μας τρύπησε
καθώς τοποθετούσαμε
τα υβριδικά ρόδα
στο βρόμικο πολύτιμο βάζο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου