27/3/15

εντάμωμα



εντάμωμα[1]

για τη φίλη μου τη Λ.


Ανοιξιάτικο διάλειμμα
Ο κατσούφης Μάρτιος
Ανηφορίσαμε προς το
Αγαπημένο Ποικίλο όρος
Γέμισαν οι πρόποδες του άλσους
Ίριδες, φρύες, σιλινή
Όλα τα μικρά αγριολούλουδα
Θαρρετά άνθισαν
Καμαρωτά απλώνουν
Τις αριστουργηματικές υπάρξεις τους
Δεν πτοούνται από την αδιαφορία
Από την ανωνυμία
Το μάταιο της ύπαρξης
Τις πιθανές καταστροφές
Στέλνουν θερμά χαμόγελα
Τους ορώντες και βλέποντες
Περπατούσαμε στην άκρη
Άκρη Του δρόμου
Καθώς τα οχήματα
Λαμβάνουν μέρος σε ράλι
Αναχπάραχτα[2] κωδωνισμοί[3]
Χαρούμενοι
Μας ξάφνιασαν
Τιτιβίσματα γέλια
Στη στροφή αναδύθηκε
Σμήνος μικρών εφήβων
Στην σειρά
Ο σοβαρός  καθηγητής δάσκαλος
Με την ντουντούκα
Επανέφερε τον άτακτο στρατό
στη τάξη
σινεύσαμε[4] αφήσαμε
την  σκανταλιάρικη παρέλαση
να περάσει
σαν τους επισήμους
σειρά σειρά
τα χαρμόσυνα αναψοκοκκινισμένα
πρόσωπα
κελάρυζαν καλημερίες
σχολίαζαν
πείραζαν
ενημέρωσαν ότι ανέβηκαν
στο Ποικίλο όρος
ότι πέρασαν καλά
κάποιο μας είπε
τραγουδιστά
καλημέρα-καλησπέρα-
καληνύχτα κλπ
έκλεισε το άγημα
σοβαρός και ο τελευταίος
επιβλέπων
απομακρύνθηκε  σιγά σιγά
ο αχός του εύθυμου νέφους
σχολιάσαμε ως είθισται
την αισιοδοξία που σκορπά η νεολαία
την ζαλάδα που προκαλούν
επαινέσαμε τους συνοδεύοντες
αναλύσαμε την επικινδυνότητα
το ρίσκο
συγκρίναμε με άλλους αδιάφορους
δημόσιους λειτουργούς
συνεχίσαμε στα ανθισμένα μονοπάτια
παραπονεμένα γεροντοκόριτζα
καταβάλλοντα υπεράνθρωπες
προσπάθειες
να εκδιώξουν την αναιδή
απροσκάλεστη σκυθρωπία

   πρωτάνοιξη 22


[1] εντάμωμα[1] = προσαρμογή δυο πραγμάτων, συνάντηση
[2] αναχπάραχτα = ξαφνικά
[3] κωδωνίζω = κωδωνίζω, ηχώ, αντηχώ με κουδουνιστή φωνή, οδηγώ την βοσκή
[4] σινεύω =εισδύω, χώνομαι κάπου, κάθομαι συνεσταλμένος και σιωπώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου