επί του πεζοδρομίου
δίπλα στην λαϊκή
ο[1] ζητηλάνος
νέος αλλοδαπός
από την μακρινή Ασία
σκυμμένο το κεφάλι
σεμνός
ένα μήλο πλάι του
χαμαί
ζητά βοήθεια
πεινώ
με σιγανή φωνή
προσπέραση
σε ασφαλή απόσταση
το κεφάλι ίσια μπροστά
να μην συναντήσει το βλέμμα
καίριες θέσεις επαιτείας
αρχίζουν οι σιωπηλοί
αιώνιοι επαναλαμβανόμενοι
προβληματισμοί
χωρίς απαντήσεις
με αδιαμφισβήτητες δικαιολογίες
τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος
αντί πινακίου φακής
Ησαύ
Όλα στα πήραν
Η όμορφη άσπλαχνη Ρεβέκκα
Κινεί τα νήματα
ο δράκος της πείνας
ακαταλόγιστος
ανίκητος
απελευθερώνεται
για ένα κομμάτι ψωμί
ευτελές το ποσόν στην τσάντα
όσο μια ανθρώπινη ζωή
μια μπουκιά φαΐ
αγρίμι
το ένστικτο της επιβίωσης
σέρνει το άμοιρο σώμα
προσπέραση
άγονοι προβληματισμοί
the
solution
αστέγωτος[2]
και εσύ
γυρευός τροφής και αγάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου