Έρχεται πάλι η διακριτική
Σιωπηλή αχειροποίητη εικόνα σου
Αυτό το πλάνο ανεδαφικό όνειρο
Πληρώνει το άυλο την
Ασταθή ύπαρξη
Χαρμολύπη απλώνεται
Παλεύουν απεγνωσμένα και τα δύο
Η ελπίδα που ψυχομαχεί
Ελπίζει ανέλπιδα
Θύμηση σου
I have
nothing
Τα χέρια ανάγλυφα
Κηλίδες πόνου
Ο κακοτεχνίτης χρόνος
Σκάβει με τα γαμψερά
Βρώμικα νύχια του
Μαλλοχτουπίζει[1]
ασύστολα
Φθινοπωρινά φύλλα
Απογυμνώνει άλση
Επικάθεται η πικράδα
Στα αθηρωματικά αγγεία
Ολοζώντανη η επιθυμία
Ο έρωτας έφηβος
Αγνός αθώος
Εύελπις
Ανοιξιάτικο πρωινό
Θαμπώνει την όραση
Ο ποθητός ήλιος
Μαλακώνουν τα σκληρά
Χρώματα της αλήθειας
Απρόσιτη βραχώδης
Ξέρα
Ουργιάζει ο ωκεανός
Αγριεύει
Άμορφη μάζα τα μηνύματα
Πολτός διαλύονται
Στην αλμύρα
Ακούραστα στέλνονται
Μόνο τα κύματα
Φέρνουν πίσω
Τις άηχες εγκλίσεις
Τα άθλια remains
Σελφάρισε
Γκουγκλάρισε
You will find me
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου