Νέγκασμα

Νέγκασμα[1]
Μου έστειλε ο

Ζεστούλης ήλιος

Μια γελαστή καλημέρα

Σήκω είπε

Μην είσαι τεμπέλα

Χαρούμενες οι φρέζες

Τέντωσαν τα λεπτά

Κορμιά τους

Να χαιρετίσουν

Τον λαμπρό ήλιο

Η βιολέτα σοβαρή

Στητή σκορπά

Το λάγνο άρωμα της

Η αποστεωμένη ορτανσία

Δειλά ανοίγει τα πράσινα φυλλαράκια

Θύμωσε ο πολύχρονος ιβίσκος

Κράτα κλειστά τα χαρτιά του

Κουρασμένα από το διπολικό

Χειμώνα

Σωπαίνουν

Ακούν τα χαρούμενα πουλάκια

Ανοίγουν τις λαβωμένες

Φτερούγες τους στον ήλιο

Να τις ζεστάνει

Να τραγουδήσει λίγο

Η παραπονεμένη ψυχή

Να ανθίσει

---

[1] νέγκασμα =κούραση