κακό συναπάντημα

Μόλις ξεμυτίσω

Αντικρίζω πάλι από μακριά

έντρομη

Την περήφανη αδιάφορη

Μαύρη κατάμαυρη  γάτα

Την γειτόνισσα μου

Σουλατσάρει νωχελικά

Αυτοκρατορικά

Διασχίζει μεγαλόπρεπα

Κάθετα το δρόμο

Αντανακλαστικά

Γεμίζει

Την τρεμουλιάρα ψυχή μου

Με φόβο

Προάγγελος μύριων

Αναπόφευκτων κακών

Άθλιοι γελοίοι  συνειρμοί

Αναδύονται

Ιερά εξέταση σατανάδες

Μάγια

Καθώς το ανέγνων ανίδεο  ζώο

Επιτελεί ασυνείδητα φυσικά

Την καθημερινή του βόλτα

Like me

Που να απομονώσουμε

Αυτόν τον πληθυσμό

Που προκαλεί άθελα του τρόμο

Στις αταβιστικές ψυχές

Η πρώτη σκέψη να στρίψω

Να αλλάξω δρόμο

But γενναία

Αψηφώ όλους τους υπαρκτούς  κίνδυνους

Προχωρώ ακάθεκτη

Δεν υποχωρώ

Στο βάθος πολύ βάθος

Ένας αόριστος φόβος κολυμπά

Απεγνωσμένα

Likely το όμορφο τυχερό γατί

Δεν καταλαβαίνει

από  ρατσισμούς και προκαταλήψεις

αόρατη συνεχίζω 

ελπίζοντας

σε συναπαντήματα  

με άσπρα κάτασπρα χρωματιστά

αθώα κατούδια[1]

και όχι ύπουλες μαυροκάτες

---

[1] κατούδιν = γάτα