7/5/16

still alive





Ψυχορραγούν αβοήθητες
Οι  σεμνές
Δενδρώδεις μηδικές
Αλαζονικά ακίνητα τα
Τα αειθαλή κυπαρίσσια
Φιλόξενα τα  πεύκα
Γεμάτα φωλιές
Χνουδωτής  πιτυοκάμπης
Οι νεκρές πευκοβελόνες
Σκορπίζουν την πρώιμη
Ευωδιά του θέρους
Αναμιγνύεται
Με ανθρώπινες ανεπιθύμητες
Βρωμιές
Με ακαθόριστες σουβλερές
παιδικές αναμνήσεις
Λίγες ανθεκτικές μαργαρίτες
Γεύμα των λαίμαργων ζωυφίων
Ισχνές παπαρούνες
Φευγάτες οι ωραίες καρακάξες
Απέραντο τσοπλίκιν [1]
Η στράτα προς τα ταφία[2]
Στρωμένη 
Με κάθε είδους εκκρίματα
ανθρώπων
Οικόσιτων ζώων
Απορρίμματα
στολίζουν αναιδέστατα
Το άνυδρο δασάκι
Πληρώνουν τα μάτια
Η μύτη διόδια
Για το τραχύ ξεσκισμένο μονοπάτι
Οι βροχές παρέσυραν
Το χωμάτινο ένδυμα
Χάσκουν οι πέτρες
Κακοτράχηλο
Γλιτώνει από την
ανθρώπινη παρουσία
απλωμένη η πέτρινη πόλη
χωρίς τέλος
ατσαλάκωτη η μακρινή θάλασσα
θολή η Ακρόπολη
αιώνες αμίλητη παρακολουθεί
το αφελές ανθρώπινο γένος
ο ήλιος τώρα γλυκός
ντροπαλός κρύβεται
στα λευκά απαλά σύννεφα
αργά αργά
εγκαταλείπει και αυτός
κουρνιάζει η φύση
σωπαίνουν σιγά σιγά τα φλύαρα πουλάκια
οι πεταλούδες
χάθηκαν
το αεράκι με χαϊδεύει απαλά
πουστουρίζει[3] στο πονεμένο
ωτί
Don’t forget you are still alive















[1] τσοπλίκιν = μέρος όπου απορρίπτονται οι ακαθαρσίες και τα σκουπίδια

[2] ταφ(ίν) = τάφος, μνήμα, νεκροταφείο

[3] πουστουρίζω = ψιθυρίζω, κρυφομιλώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου