μαυροκάρδιν

                                                  

Δεν βλέπεις την αγάπη μου

Πλημμύρισε τον κόσμο

Χείμαρρος ακράτητος

Ορμά όλα τα σαρώνει

Κοχλάζει το καυτό νερό

Ατμοί χτυπιούνται αλύπητα

Στο γερασμένο σώμα

Χωρίς ελπίδα διαφυγής

Αυτή η αυτότροφη φωτιά

Δεν λέει να χαμηλώσει

Οι θάλασσες που ρίχνονται

Για να την εμποδίσουν

Ατόφια αλκοόλη γίνονται

Απλώνεται ασύστολα

Και το κορμί μου καίει

Ο Αίολος ανοίγει τα ασκιά

Πανούργος συνεργός της

Άσπλαχνα γελάει

ὁ βάτος καίεται πυρί,

ὁ δὲ βάτος οὐ κατεκαίετο

μαγνήτης νεοδυμίου

η εικόνα σου

έλκεται η εύθρυπτη

αδρανής ψυχή

παρασύρεται

ταχύτητα φωτός

ορμή και κρούση

θρυμματίζεται

ιπτάμενα θραύσματα καρφώνονται

στην πλανεμένη σάρκα

ο έρωτας με παράσυρε

πλήρης η αφαίρεση

τα βραστά ωά

κάρβουνο γίνηκαν

οσμή καμένου

διαχέεται στο ήσυχο το σπίτι

σύγχυση

μπερδεύονται οι οσμές

τι άραγε

αποκάφτε το μαυροκάρδιν

or  ta eggs?