Σαγηνευτική η θάλασσα
Σμαραγδένια διάφανη
Αρυτίδωτη
Καθαρή
Καθρεπτίζεται ήσυχος
Ο υπομονετικός βυθός
Δέχεται αδιαμαρτύρητα
Όλα τα παραπονεμένα σώματα
Τον ιδρώτα και τα άλλα
Ευγενή εκκρίματα
Χαδεύει
Γυμνασμένα ράθυμα
Ελπίζοντα, ματαιωμένα σαρκία
Πελώρια άξενη παρέα
Τα γέλια των παιδιών
Οι φωνές παιχνίδια
Βουτιές μακροβούτια
Πίσω οι ελιές
ασάλευτες
Φιλόξενες,
καταφύγιο
έστειλε η θάλασσα
αεράκι βάλσαμο
την τάραξε
άλλαξε χρώματα
γέμισε λικνιστικά
κυματάκια
άρχισε το μινύρισμα
πότε χαρούμενο
μουρμουρητό
πότε παραπονούμενη
οι ελιές μπήκαν
άφοβα στην κουβέντα
οι τέττιγες τερερίζουν ακούραστα
μιλούν όλοι μαζί
θάλασσα δέντρα
λουόμενοι
αχολογή
παράδοση
απομακρύνει το
αεράκι
τις έννοιες
αφήνονται τα
μπακούρια
στην πρόσκαιρη
καλορριζικίαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου