τόλομαν[i]
εκρύφτε ο
ήλες
Στον θολό
ορίζοντα
Πάει η μέρα
Αποχωρεί θλιμμένη
Γλυκόπικρο το
δειλό δειλινό
Χάνεται
It’s fact
Η επιστροφή
σουμώνει
εκ γαίης γαρ πάντα και εις γην πάντα τελευτά
καρτερεί υπομονετικά η γη
θερμό σφικτό αγκάλιασμα
κακούργος ο χρόνος
απαίσιος γλύπτης
άσπλαχνος
αδιόρθωτες σμιλιές
κακότεχνος ζωγράφος
άγριες αποτρόπαιες πινελιές
άνετα σκορπίζει
αντιστέκεται το αδύναμο σαρκίο
με νύχια και δόντια
αδυσώπητο το γήρας
απελαύνει
φυλλορρόημα
αγαθή η ψυχή
αισιόδοξη, ωραία,
αισθανόμενη νέα
ελπίζει
ο έρως εννυχεύει
σε παρωχημένες παρειές
έλα άμυαλη ψυχή
βραδιάζει
πάμε σιγά-σιγά
άφησε το τρελό όμορφο όνειρο
άστο να κοιμηθεί
Στην ανεπαίσθητη αύρα
Να σβήσει
It’s too late
Ετόλωσε
Let ‘s go
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου