Φούρκισμαν

Φούρκισμαν [1]

Ψάχνοντας τα παιδιά

Που χάθηκαν

Ο χρόνος τα σκάλισε

Ανελέητα

Έσβησε το χαμόγελο

Από τα γλυκά μάτια

Χορεύει

Ένα απροσδιόριστο γιατί

Τα απαλά αθώα δέρματα

Γέμισαν

Με αγκάθινο χνούδι

Οι λέξεις έχασαν το νόημα

Έγιναν κοφτερά βέλη

Αγκάθινα σύρματα

Γύρω από τα σώματα

Το γάργαρο νερό

Δύσοσμο έλος

Δεν κολυμπάς πια

Πνίγεσαι

Απλώνεις το χέρι

Να στηριχθείς

Να πιάσεις το χέρι

που και αυτό

απεγνωσμένα ζητά

βοήθεια

βυθίζεστε μαζί

τα στόματα γεμίζουν

βούρκο

αναδύεσαι πάλι

ξεφεύγεις από την αδηφάγα

ρουφήχτρα

ατενίζεις με δέος

τις ρουφήχτρες

λερναίες ύδρες

ακούραστες ξεφυτρώνουν

 

---

[1] φούρκισμα(ν) =πνιγμός