Έτρεχε ο ίρδος[1]
ποτάμι
Τα φρύδια ανίκανα
να τον συγκρατήσουν
ατίθασο ποτάμι
πλημμύριζε τα μάτια
έτσουζαν
δάκρυα και ιδρώτας
έσμιγαν κυλούσαν
στα αφυδατωμένα πρόσωπα
τα δρόσιζαν προσωρινά
βρώμικα χέρια
κινούσαν αυθόρμητα
να τρίψουν τα πονεμένα μάτια
έμεναν σκλαβωμένα
στα υποταγμένα αγχωμένα νήματα
Τα ρούχα κολλημένα
Στα κουρασμένα σώματα
Προσομοίωση λερής σάουνας
Οι μηχανές αέναα μούγκριζαν
Βοούσαν
Ηχώ των άηχων κραυγών
Καλά Κρυμμένων βαθιά στην ψυχή
Τα νήματα ξέρναγαν
Τα άχρηστα κομμάτια τους
Τίναζαν την ύπουλη σκόνη
Ασύστολα στον πυκνό αέρα
Χόρευαν ασταμάτητα
Ορμούσαν κατασκήνωναν
Στους πόρους
Γέμιζαν
Τα ξερά ρουθούνια
Πάλευαν με τις λαχανιασμένες
Αναπνοές
Οι πύρινες ακτίνες
Του καλοκαιρινού ήλιου
Διέσχισαν τροπαιοφόρες
τα ψηλά θολά παράθυρα
φωτιά και λάβρα
στις κυρτωμένες ράχες
άσπρισαν σε μια νύχτα
τα μουσκεμένα μαλλιά
αγιάτρευτη πληγή
ακαριαία απόλυση
από την γήινη
κόλαση
ακονισμένος πέλεκυς
στον εργατικό τράχηλο
δούλεψες σαν σύγχρονος σκλάβος
αγόγγυστα
ξέφυγες από τις υπόγειες στοές
των κατατρεγμένων προγόνων
κατάληξες στις
επίγειες κατακόμβες
τα βαρέα και ανθυγιεινά
εξαφανίστηκαν
αποφάσεις κλιματισμένων γραφείων
τηρούντα τις
προδιαγραφές
της υγιεινής εργασίας
χωρίς ίχνος ίδρου
τέκνα ίσως άλλου θεού
η αποψιλωμένη σύνταξη
από τον Άννα στο Καϊάφα
ανάλγητα απλησίαστα πρόσωπα
στο ΙΚΑ στις υπηρεσίες
αποσύρθηκες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου