Ο χρόνος συσσωρεύεται
Στον ξυλώδη κορμό
Ακούραστο ανθίζει
Τα άνθη του ζουν
Μια μέρα
Εφήμερο
Ανοίγουν διάπλατα
με το χάδι
Του πρωινού ήλιου
Τρέμουν στην πνοή του αέρα
Κλείνουν με το γλυκό σούρουπο
Μαζεύονται στον εαυτό τους
Σβήνουν αθόρυβα
Βάφουν με το αίμα τους
Ξεχνά τις απώλειες
Αισιόδοξο θαλερό
Σκορπά πάλι άφθονα
Πορφυρά άνθη
Υπερήφανοι yellow
στήμονες
Τολμηρά ξεπροβάλλουν
Υπομονετικά περιμένουν
Στρουθία υπερκινητικά ζούδια
Μέλισσες πεταλούδες μύγες
Ασταμάτητα χορεύουν γύρω τους
Οι φλύαροι σπουργίτες
ξεκουράζονται
στα φιλόξενα κλαδιά του
ιλαρή ελπίδα
ξεπροβάλλει κάθε πρωινό
σκορπά
ήσυχο χαμόγελο
αυθόρμητη ευγνωμοσύνη
αναβλύζει
πολύτιμο δώρο
χαρά των ματιών
στην σκοτεινή γκρίζα πολιτεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου