16/7/20

σούχρα


σούχρα [1]


When the sun goes to bed
That's the time you raise your head

 
Μόλις χάνεται ο ήλιος
Αφήνοντας λιγοστό φως
Τα αστέρια καλλωπίζονται
Ξεχνιούνται
Και η σελήνη ξεπλυμένη
Ξεπροβάλλει
Η νύχτα αργοπορεί
Τα δέντρα  σκιές
Σπάνιοι οι διαβάτες
Όλα ησυχάζουν
Ξεπροβάλλει αθόρυβα
Στο λυκόφως
Από τα αγκαθωτά πουρνάρια
Τις εσωστρεφείς ασφάκες 
Μοναχικό
Αναζητώντας τη λεία του
Το ταίρι του
Αφουγκράζεται
Εξαφανίζεται γρήγορα
Στην θέα του αργοπορημένου
Βιαστικού οδοιπόρου
Το φως ξεψυχά  
Δεν προλαβαίνεις
Να δεις λεπτομέρειες
Ελπίζεις να είναι
Μια όμορφη αλεπού
vegetarian
Που τριγυρίζει σαν  και σένα
Στις ερημιές
Ο όψιμος φόβος
Σε κυριεύει
Τσακάλι σκέφτεσαι
Ακαθόριστη η ουρά
Φοβάσαι λίγο
Μα η ματιά ασυναίσθητα
Ψάχνει κάθε φορά
την μακρινή φιγούρα
Και η ψυχή αναζητά
Την άγνωστη συντροφία[2] 


[1] σούχρα =λυκόφως

[2] συντροφία =συνοδοιπορία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου