Stranger

Χρόνια το βλέμμα της

Έψαχνε στους δρόμους

την μορφή του

αθέατη σκιά

την ακολουθούσε

η πνοή της ζωής της

το χαμόγελο άνθιζε

στην σκέψη του

ο έρωτας αθώος

χαζούλης ανίκητος

θέριευε απότιστος

άσιτος

γυμνός και ανυπόδητος

θαρραλέα αγόγγυστα

περπατούσε τον δρόμο

σπαρμένο με άφθονα αιχμηρά

τριβόλια

ικέτισσα σε αδιάφορο θεό

ευωδιαστά αζήτητα άνθη

ανώφελες προσφορές

ο χρόνος σκληρός ανελέητος

αθόρυβα οδυνηρά

σκάλισε με επιμέλεια

το πλάνο παλίμψηστο

μία μια οι αδαμάντινες στρώσεις

των ψευδαισθήσεων

σωριάστηκαν

απεκαλύφθη η αλήθεια

στυγνή γυμνή  

τα μάτια ο νους

At last κατανόησαν

Αισθάνθηκαν

την καρφωμένη δοκό

στυφή πίκρα

απλώθηκε

πιο ξένος και από ξένο

προσπέρασες

σέρνοντας την ασήκωτη ματαίωση