Μακριά από τα αδιάφορα
Βλέμματα των σκληρών ανθρώπων
Ήσυχη χαρούμενη
ακούραστη υπομονετική
Ύφαινε
Τον θανατερό ιστό
Παγίδευε την ατυχή τροφή
Διήγε τον βίο
Χωρίς παράπονα μεμψιμοιρίες
Η ατυχής συνάντησε
Τον εξ αμελείας δολοφόνό της
Δεν κάθισε ήσυχη
Να την αποθανατίσει
Έτρεχε να φύγει
Τρομαγμένη
Αθέλητα
Δια χάρη μιας φωτογραφίας
Ξεψύχησε
Η μικρή όμορφη αραχνούλα
Ακόμα την αναζητά
Ο αθέλητος ένοχος συνεχίζει
Να αραεύει[1] το είδος της
Να εισέρχεται στην ζωή των άλλων
Ζουδίων
Ανήμπορων να διαμαρτυρηθούν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου