Εσύ
είσαι Δαρείε στην φωτογραφία
Αν
δυστυχώς είσαι
Είχαμε
συναντηθεί
Στο
Σύνταγμα και
Στο
δρόμο του μελλοντικού Μεσσία
Του
κράτους
Σε
ρώτησα σου έκανα παρατήρηση
Δεν
θυμάμαι
Με
αγνόησες
Δεν
με άκουσες
Μια
σπιθαμή χανόμουν
μπροστά
στο παράστημα σου
Τότε
ήταν που τα νεαρά
Ματ-άκια
Ανίδεα
Από
κακή χρήση των αεροζόλ
Αυτοψεκάστηκαν
Έτρεχαν
τα δάκρυα τους
Παραλίγο
να τα βοηθήσω
Να
κλάψω από το πόνο
Άπειρα
παιδαρέλια
Το
βάπτισμα του πυρός
Εκεί
ήταν η μάχη
Οι
απωθήσεις
Οι
τραγελαφικές εικόνες
Και
στο σύνταγμα αγέρωχος
Έδινες
εντολές διαταγές
Μου
θύμιζες αρχηγό στο
Αιματοβαμμένο
Κόσσοβο
Προβληματιζόμουν
για
την προσωπική σου ζωή
είχες
γονείς, γυναίκα, παιδιά
αν
έσκυβες στην κούνια του παιδιού σου
έσκυβες
Δαρείε
χαμογέλαγες
πίστευες
και εσύ
θα
έβαζες τάξη στο κόσμο
θα
μας συμμόρφωνες
όπως
συμμορφώνουμε
και
εμείς τους άλλους
όλοι
νομίζουμε ότι είμαστε αγωνιστές
κάτω
από διαφορετικά ξένα κούφια λάβαρα
τώρα
ταξιδεύεις εν τόπω χλοερώ
όλοι
μια χούφτα κόκκαλα
ἆρα τίς ἐστι, βασιλεὺς ἢ στρατιώτης,
ἢ πλούσιος ἢ πένης,
ἢ δίκαιος ἢ ἁμαρτωλός;
καὶ ὑπὲρ τοῦ
συγχωρηθῆναι αὐτῷ
πᾶν πλημμέλημα
ἑκούσιόν τε καὶ
ἀκούσιον
καλή
αντάμωση
ίσως
κάποτε βρούμε το κοινό σωστό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου