18/4/17

Only thinking





φέψιμον[1]













Where re you?
Που γυρνάς ελεύθερο ερείπιο
Στην αδιάφορη πόλη
Ψάχνοντας την ελπίδα σου
Στους ρυπαρούς δρόμους
Οδοιπόρος  
Περπατάς ανέλπιδα
Να απαλλαγείς από τους εφιάλτες
Να φτάσεις στην Φάτα Μοργκάνα
Που μόνο εσύ βλέπεις
 
Κουβαλώντας
την απατηλή εικόνα σου
εξαφανίζονται
τα άβαφα άλουστα μπερδεμένα μαλλιά σου
κόμη της Μαγδαληνής
που σκούπισε τα
μυρωμένα πόδια του Νυμφίου
το ώριμο πρόσωπό σου
πρόσωπο κοριτσιού
η πρώτη μέρα της άνοιξης
ανθίζει
χωρίς ψιμύθια χωρίς τις ροζ σκιές
το χτυπητό κραγιόν
τα λερωμένα σου ρούχα
ευωδιάζουν
ενδύματα της Βασίλισσας του Σαβά
λάμπουν στην σκοτεινιά της πόλης
 
άφησες την ασφαλή στενή
φαρμακωμένη φυλακή σου
ξέφυγες από τον Άργο με τα εκατό μάτια   
δραπέτευσες στο  απατηλό όνειρο,
πένης, πλάνητας, ανέστια,
έξω στην πλάνα πόλη
τα αγκάθια της ζήσης
πληγώνουν τα παραμελημένα
πόδια σου
αδιάφορο
μακρινός ουτοπικός αντικατοπτρισμός
ο δικός σου  Όνειρος
Άνοιξη και όλα τα ζωντανά
Γεμίζουν με προσδοκία
Σκορπίζει ο πονηρός Έρωτας
Την σκόνη της αγάπης
 
Τι κάνεις;
Γυμνή μοναχική η ψυχή σου
τι οκ χει ξένος τν κεφαλν που κλίναι
Κρυώνει άραγε
Αναζητώντας το όραμα
Ζεστό φιλόξενο σπίτι
Παιδιά και ένα ταίρι
Σε περιμένουν ακούραστα
Χάνεσαι στην άναρχη πόλη
Χωρίς έρμα, χωρίς πυξίδα
Χωρίς GPS,
Ι cant help you
I am lost too 
 
Θα επιστρέψουμε
Δέσμιες, βρώμικες με ανοικτές
Πυοαιματηρές αθεράπευτες πληγές
στην ασφαλή άγονη 
ασφυκτική λογική μήτρα
I am thinking about you
Only thinking

 


[1] φέψιμον = φυγή, δραπέτευση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου