18/4/17

Cultivation of sadness



ΘΑ ΣΕ ΑΦΉΣΕΙ
ΆΡΑΓΕ Η ΣΚΈΨΗ ΜΟΥ
Θα προχωρήσω σε όνειρο
Που θα είσαι καλά κρυμμένος
Παλίμψηστο
Που καμία μέθοδος δεν θα σε αναδύει
Θα κρυφτείς καλά
Θα έρθει η Λήθη
Να βάψει το μυαλό μου
Να σε εξαφανίσει
Όπως το κυματάκι το απαλό
Σβήνει το σ΄αγαπώ στην άμμο
 
Θαρθει η λησμοσύνη η μαγική
Να θεραπεύσει τις ανόητες
άσκοπες πληγές,
ποιος ξέρει
δύσκολος ο δρόμος
δεν αντέχει η ψυχή
απόκαμε
θα κάτσει στην εγκαταλελειμμένη
πέτρα στην άκρη
να ξαποστάσει
 
θα μάθει να χαίρεται
με το αεράκι που σιγομουρμουρίζει
τον γαλανό ουρανό
με τα άσπρα κεντίδια
το γέλιο του μωρού
στην αγκαλιά της μάνας
τα τιτιβίσματα των κοριτσιών
που μιλούν για αγόρια
τις φωνές των παιδιών
που παίζουν μπάλα
το ζευγαράκι που περπατά
αμέριμνο στο δρόμο
τον παππού που ανεβαίνει ακόμα
μόνος στο έρημο βουνό
όλα τα άνθη του αγρού
είναι στην αγκαλιά σου
αργοσαλεύουν γελαστά
χορεύουν τραγουδάνε
 
αγαπημένη λεξιθηρία
will you give me happiness?
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου