Obsession kai πάλι Obsession,

Δεν μπορώ να απαλλαγώ,

Αθόρυβα και στοργικά

Με ακολουθείς,

Χωρίς μια λέξη να πεις

Ο διάλογος μας

Ένας μονόλογος τρυφερός,

Σκάκι παίζω

Χωρίς συμπαίχτη,

Θερμή πίστη στο ανύπαρχτο,

Στο άυλο, στο αμίλητο,

Όλα σου τα συγχωρώ,

το σώμα πρέπει να εξαντλήσω

από μέσα μου να εξατμιστείς

ξεχνώ πολλά

μα όχι εσένα

επίπονα το είδωλο μου έχεις γίνει

αόρατοι καθρέπτες

τη πολλαπλή ουσία σου

ανακαλούν,

μια γόμα ήθελα να έχω,

με δύναμη να σβήσω

τα γράμματα που με ανεξίτηλη

μελάνη  τραχιά στα σπλάχνα μου

έχουν χαρακτεί,

και όσο ο χρόνος και να περνάει,

το αίμα ποτίζει και ζωγραφίζει

και ανασταίνει τη δίψα που φλογίζει 

τη ψυχή

6-13