γερο χειμώνας

Φλερτάρει ο

γερο χειμώνας

Ασύστολα

Τη νεαρή άμυαλη άνοιξη

Δίνει πνοή

Στην ασθμαίνουσα ζωή του,

Αυτή με τα τσαλίμια της

Τρελαίνει το δυστυχή

Και δεν λέει όχι

Ούτε ναι

Μόνο κουνιέται και λυγιέται

Το άρωμα της ζωής

Αφοπλίσει

Τον έμπειρο ταξιδευτή,

Αρκείται  στην τρυφερή παρουσία

Στο διαφορετικό μέλλον

Προς το παρόν του φτάνει

Να είναι κοντά της

Να αναπνέει την ευωδιαστή εκπνοή της

τα CO₂  που ταξίδευσαν

στα ποθητά κύτταρα

που άγγισαν

το λατρευτό κορμί

θέλει τα ρυτιδιασμένα χέρια

να ερευνήσουν τις τρυφερές πεδιάδες

να ανέβουν στους

καλοσχηματισμένους λόφους,

να αντηχήσουν στην νεκρική σιωπή

οι ήχοι της ξενοιασιάς,

το γάργαρο γέλιο

να δονήσει

τον κουρασμένο ακουστικό πόρο

τα νιάτα η ζωή

να εμβολιαστούν στο παραπαίον

κορμί

αντίσταση στη υποχθόνια Περσεφόνη

3-14