30/5/14

الياسمين




 Κακότυχο γιασεμί
Δειλά δειλά ανθίσει η φυλή σου
Τα κάτασπρα ανθάκια
Ξεπηδούν μέσα από τα καταπράσινα
Φυλλαράκια
Στολίζουν τοίχους κάγκελα
Σκορπίζουν την μαγευτική τους
Ευωδία
Απέμεινες μόνο εσύ
ένα κομμάτι κούτσουρο
αειθαλές γιασεμί,
ποιος σε καρατόμησε και γιατί,
ξύλο και εσύ δίπλα στα ξύλινα
παγκάκια,
περίμενα να πετάξεις νεαρούς
πράσινους βλαστούς
αμίλητο στέκεις
στη σκιά του αγέρωχου κωνοφόρου
απλώνει τις ρίζες του,
τα όμορφα εύρωστα κλαδιά του
ελάχιστα δονούνται στους αέρηδες
σε αφιλόξενο ενδιαίτημα
θάλλει ασυγκίνητο
και εσύ το πιο ταιριαστό
στην αστική γειτονιά,
έσβησες
αναζητώ μια αχνή σου ανάσα
δείγμα ζωής
αναγέννησης
στο αφιλόξενο κόσμο
αδιάφοροι οι διαβάτες
και οι ερωτευμένοι
λησμόνησαν την αισθησιακή
άδολη εκπνοή  σου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου