Το γήρας-το γήρας
Σκληρό και ανάλγητο επελαύνει
Ακλόνητο κραδαίνει την αιματηρή ρομφαία του,
Αδιάφορο για τα ανίσχυρα θύματα του,
Κυβέρνηση που εφαρμόζει
Τα αχρείαστα ασελγή διατάγματα
Σε ανυποψίαστους εργάτες,
Το σώμα ουρλιάζει
Από τα γνωστά ανεπάντεχα χτυπήματα
Και η ψυχή σαρώνει
Πλασμολύεται,
Μουντεύει,
Στης νιότης το φεγγάρι
Νομίζει ότι βρίσκεται
Αθέατο το γήρας
Από τη ματιά της
Το σώμα κλαίει και οδύρεται
Και η ψυχή το χαβά της,
Καθρέπτες άπειροι
Αντανακλούν το πέρασμα του γήρατος
Ορατό και στα πρεσβυωπικά τα μάτια
Τυφλή η ψυχή
Δεν βλέπει, δεν παραδίδεται,
Σέρνεται στα δύσβατα μονοπάτια,
Έχει καιρό να γίνουν
Όλα όπως ήθελε
At last my love has come along
Στη γη των μακαρίων θα ζήσουμε
alone
19-10-13

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου