εστιάν

 εστιάν

Πάλι γύρισε η θλίψη,

Χτύπησε την πόρτα μου με αξιοπρέπεια,

Το παλιομοδίτικο καπέλο,

Τη μακριά φούστα

Στάθηκε σιωπηλή διακριτική,

Πιστή σύντροφος,

Τόσες απιστίες

Επιμένει αγόγγυστα,

Αθόρυβα τριγυρνά,

Με κινήσεις απαλές, ήρεμες,

Μου πλέκει πουλόβερ

Με ψηλούς σφικτούς

Λαιμούς,

Αδιάκοπα προσθέτει,

Πυκνοδεμένες βελονιές

Κάπως θυμίζουν εύθυμους ζουρλομανδύες,

Πολύχρωμα σάβανα

Καλύπτουν εφαρμοστά

Το θνητό κορμί,

Ειρηνική κατοχή σ΄ όλη τη ζωή μου,

Μάταιες προσπάθειες

Να περιοριστεί στον ξενώνα,

Να αποχωρίσει,

Ευγενική ξενοδόχος,

Δειλή και ανήμπορη

Άφθονα δώρα προσφέρει

Σημάδι για ώρα αποχώρηση,

Στο άπειρο κοιτά

Το όνομα της καλλιγραφικά χαράσσει

Στην εύπλαστη αναπνοή μου

1-14